آهای !!!!!!!!!!!!

دلم از آدما گرفته ، دلم از دنیا گرفته که مثل یه جنگل کاج پر درختای راست و موازی شده .
نه ، مثل یک نیزار شده .
یه توپ پینگ پونگ توی گلوم گیر کرده، مجبورم میکنه حرف بزنم .
هی تایپ کنم و هی پاک کنم و اینطوری کمی خالی بشم .
.
.
.
باور دارم که کمال به تنهاییه و جان ما تنها به آسمون میره ، اما میدونم قبل اون پله که دیگه بعدش تنهایی، باید به جانهایی پیچیده باشی ، چشیده باشی و چشیده شده باشی تا ببالی و بالا بری .
.
.
.
دلم میگیره وقتی میبینم آدما برای بالا رفتن از نردبون حیات رقابت میکنن تا از آسمون ستاره بچینن !!!!!!!

آهای تو که دستت درازه !!!!!!!!!!!!
چشاتو وا کن !!!!!!!!!
نکنه آسمونت بی ستارست؟؟؟؟؟؟؟